Enn á ný segir tíminn til sín
og byrjar brátt nýja hringrás,
sama hvort okkur líkar
betur eða verr; raunar höfum
við bara ekkert um það að segja,
Náttúran er við stjórnvölinn.
Afstæði tímans og rúmsins er
hollt fyrir þröngt sjónarhorn vort:
nú klukkan 16 þegar þessi pistill
er ritaður, berst kveðja
úr framtíðinni til árs og friðar,
miðnætti í Suðaustur Asíu,
og nýtt ár runnið upp hinum
megin á hnettinum!
Árið 2019 sem nú kveður,
markar lok heils áratugar
og einkennist um margt af
umróti og ólgu, allt að upplausn
í samfélögum, og minni sem
stærri einingum innan þeirra
og þeirra á millum; hefur á
stundum verið martröð likast.
En friðarviljinn er lífsseigur,
og víða er frábært mannúðar-
og hjálparstarf unnið eins og
við hér á Fróni fengum
sannarlega að reyna í
nýliðnum náttúruhamförum.
Hamfarahlýnun, og einhverjir
mestu þjóðflutningar í sögunni,
ásamt stafrænu byltingunni,
munu umbylta samfélögunum
eins og við þekkjum þau; þessi
þróun er að verða æ skarpari.
Aftur er það Náttúran sem
lætur ekki að sér hæða en
það vald sem Herrar Jarðar
hafa tekið sér, gæti, ef fram
heldur sem horfir, leitt til enn
frekari hörmunga, eyðileggingar,
endanlegs hruns vistkerfa og
fjölbreyttra menningarheima.
Sömuleiðis, er hættan af hningun
mennskunnar mikil, og af því
refsileysi, (impunity), lygum og
falsi, sem víða ræður ríkjum.
Það að telja sig komast upp
með allt, og raunar gera það,
sýnir að mannfólkið hefur glatað
sjónum á sín leiðarljós; margir
taka þetta mynstur sem gefnu,
sjá sér jafnvel hag að því, eða
gefast upp fyrir ofureflinu, og
hver reynir að bjarga sér.
Víða hættulegir einstaklingar
við stjórnvölinn, sem þrífast
í slíkum jarðvegi, hafa átt
sinn þátt í að skapa hann,
viðhalda og stjórna.
Að ótöldu hermanginu...
Eignasamþjöppun og
ójöfnuður hefur aukist.
Þjóðirnar tala gjarnan um
manngæsku, mildi og trúna
á réttlátan framgang mála,
dharma--fairness of conduct--,
sem gunnstoðir samfélaganna,
og slá varðborg þar um.
En getur ríkjandi eitrað mynstur
valdníðslu, græðgi og mismununar,
nokkuð annað en endað með
ósköpum svo andstætt sem
það er lögmálum þróunarinnar
og lífsins sjálfs?
Tíminn gefur svörin,
segir gömul speki.
Og svörin eru oft margræð
jafnvel óræð. Hver hefði
t.a.m. trúað að Asperger
unglingsstúlka myndi
hrista jafn vel upp í heims-
byggðinni og raunin er,
og fá ungt fólk um heim
allan til liðs við málstað
Jarðarinnar og vernd
hennar og viðhald?
Minnir á hið óræða og
undursamlega skapandi
afl drauma sem geta
umbreytt bæði manni
og öðrum ef á er hlustað.
Í stóra samhenginu hvað
heimsbyggðina snertir,
--m.a. vegna alþjóða-
samvinnu og viðskipta--,
hefur dregið úr ólæsi,
barnadauða, fólksfjölgun,
og sárustu örbirgðinni.
Menntun kvenna sækir
á, og heilbrigði er betra.
Já, það er deigla og
seigla í gangi, sem er
að fleyta okkur inn á
nýjan áratug á vit nýrra
vona og drauma þar sem
miklu skiptir að dreyma
saman um betra lif til
handa Plánetunni og öllum,
sem hana byggja. Á ferð
Jarðar í samfélagi stjarna
og vetrarbrauta á hverjum
merkar uppgötvanir eru
að eiga sér stað sem munu
óefað kollvarpa ríkjandi
heimsmynd.
Nýr draumur...
#
| 
