Sumarsólstöður í
kortunum og magnaður
draumatími nú um
stundir skv. fornri trú;
fantasían tekur völd.
Jónsmessa framundan
þegar Náttúran talar
tungum og huldar
vættir fara á kreik...
Töfrar!

Til gamans birtum
við hér draum
frá síðustu nótt
sem við köllum
Stjörnutrésdraum
en það að sjá
himinhvolfið og
stjörnur í draumum
nætur hefur löngum
verið talið marka merk
 - jafnvel undursamleg -
tímamót fyrir
mann og annan:


Dreymdi að ég horfði
til himins, það var
að næturlagi og sá
þá einstaklega skýr
mörg stjörnumerki
eins og Karlsvagninn
og Sjöstirnið og fannst
nýtt stjörnumerki
komið þarna sem ég
áttaði mig ekki á.

Næst er ég stödd
í fallegum trjágarði
og var þar tré eitt
sem ég hafði ekki
áður augum litið.
Velti fyrir mér hvaða
tegund þetta væri
og hvað það héti.

Er ég færði mig nær
til að skoða betur,
sá ég að tréð teygði
greinar sínar mjög
langt í allar áttir
í stórum lundi og
á því voru stjörnur
himins og gafst
nú gott færi á
að skoða þær vel.


Undrandi vaknaði ég
af þessum draumi:
þegar stjörnurnar
 - bæði sem ég þekkti
og þekkti ekki - tóku
að hreyfast eins og
fallegar bústnar og
glitrandi kúlur
á trénu góða -
og þakkaði það sem
fyrir augu hafði borið.

Svona draum geymir
maður í hugskoti sínu;
getur kallað fram,
dáðst að og skoðað
eins og dýrmætan
  eðalgimstein;
nálæga stjörnu af
hinu kosmíska tré.

Túlkun er óþörf
þegar mystíkin
tekur völd og
kosmísk reynsla
nætur litar daga
lífi og ljósi.


'