Geymd minninga og
endurröðun þeirra er
nú talið ferli sem fer
að stórum hluta
fram í draumsvefni.

Úrvinnsla minninga
skiptir miklu máli fyrir
heilbrigði sálarlífsins
og daglega aðlögun.

Iðulega kemur fram í
sálfræðimeðferð að fólk
á enn eftir að vinna úr
erfiðum og traumatískum
atburðum og lífsreynslu;
það lifir krísuna alla daga.
Vinna úr áföllum í stað
þess að endurlifa þau.
Endurrraða í minni,
setja í samhengi í
tímalínu, heilda að
því sem fyrir er.
Gera að fortíð og fá
lifað í nýju streymi,
sjá fyrir sér nýja
framtíð og drauma.

Að vinna í minningum
ævidaga og lífshlaups,
margbreytileika reynslu
og upplifana, má likja
við ferðalag sem opnar
á uppsprettur vitundar.
Líkt og ferðalag um
land og náttúru opnar
á ákveðið streymi í
sögu og minningum.

Íslensk þjóð þarf á því
að halda nú á 70 ára
afmæli lýðveldis að vinna
úr reynslu Hrunsins,
endurmeta gildin,
leita í fjársjóð
sögu og minninga,
vekja draum um land.

Eða, eins og skáldkonan
Ingunn Snædal,
kemst svo vel að orði
í vegaljóðum sínum
í bókinni Í fjarveru tjráa
frá hrunárinu 2008:


íslenskt landslag
að hálfu leyti himinn

hinn helmingurinn
minning.


*