Höfuðdagur er samkvæmt
fornri veðurtrú, - þessi dagur
sem kenndur er við afhöfðun
Jóhannesar skírara -,
merkasti veðurdagur ársins.
Horft var til sólar og
stöðu hennar, og voru árstíðir
tengdar gangi jarðar um sólu.
Víða veðurfegurð í dag
enda þótt skúri sums staðar.
Veður á Höfuðdegi var
álitið segja til um veður
næstu 3 vikur fram til rétta
og allt að 40 daga þar eftir.
Sólin fer að ganga undir
á Norðurpólnum og fæða af
sér nýja árstíð, haustið.
Það er margt í veðurkortunum
á heimsvísu þessi dægrin,
(sem margir hefðu hér
áður fyrr tengt við nýafstaðinn
almyrkva á sólu í BNA og áhrif
hans á plánetuna Jörð
og veðurkerfi hennar).
Eðalskáldið og orðhákurinn
Steinn Steinarr, sagði eitt sinn:
þegar stór tíðindi gerast,
eiga litlir kallar að þegja.
Óhætt að segja að
valdahroki hafi smækkað
margan þjóðhöfðingjann
á valdasviði nútímans;
þeir hafa ekki beðið
um gaumgæfið hjarta til
að stjórna þjóð sinni...
heldur miklu fremur auðæfi
og veraldargæði, svo vitnað
sé í fræga draumvitrun
Salómons konungs á
samtali við Drottinn.
Í ljóðinu Haust í Þjórsárdal,
yrkir Steinn um draumlendinginn,
sem einn situr hjá alfaravegi
í haustrauðri sól og dreymir
dimman draum og leyndar kenndir.
Minnir á að draumar á krossgötum
voru til forna taldir forspáir:
Og vitund mín gróf sig
í myrkur og moldu
með sóttheitum unaði
svita og blóðs
Og hjarta mitt sló
undir stálofnum stakki
hins sterkasta manns
Mín leyndasta kennd
og minn dimmasti draumur
lýstu sem eldur
úr augum hans
Djúpsæi andans, hyggið
og skynugt hjarta
til að skynja hvað er rétt
í málum manna,
svo vitnað sé enn og
aftur til kviða Salómons,
draumar til verndar
og viðhalds plánetunnar,
þarf nú sem aldrei fyrr
inn í veraldarbröltið
og veraldarbölið.
Læsi á dul mannsins,
skuggann, óskapnaðinn...
|