Nú stendur yfir
vinna við nýjustu
draumabók Skuggsjár,
Skilaboð frá Jökli,
- Message from a Glacier-,
sem kemur út í haust,
og fjallar um drauma
af náttúru nær og fjær.
Við heimildavinnu á
draumhefðum víða
um lönd, kemur í ljós
að þær þjóðir sem hafa
munað eftir að líta upp
og vegsama himininn
sem gjafara alls, eru
hvað umburðarlyndastar
í garð samborgara sinna,
annarra siða og trúarbragða.
Starfa með náttúrunni,
arðræna ekki, eða ofnýta.
Oft er mikil helgi á fjöllum
hjá þessum þjóðum,
líkt og finna má í fornum
fjallaátrúnaði hérlendis.
En víkjum að nútímanum:
himni, fjöllum og jöklum,
sem við höfum tekið sem
sjálfsagða hluti alltof lengi,
eða þar til nú, að himinn
kann að hrynja, og
fjöll og jöklar hverfa
í hamförum helstefnu.
Það eru mun stærri
breytingar að verða á
jöklum plánetunnar,
ekki síst Íslands en
fólk gerir sér etv.
almennt grein fyrir:
Tómas Jóhannesson,
jarðeðlisfræðingur
hjá Veðurstofu,
sagði nýlega frá því,
að skv. leysimælingum
á yfirborði jökla á
árunum 2008-2012,
þá þynnast jöklar
landsins um rúman
metra á ári og rýrna
þeir nú hraðar en
dæmi eru um áður.
Svo hraðar breytingar
munu hafa mikil áhrif
á byggð í landinu;
jöklar kunna að hverfa
á 150 til 200 ára tímabili
ef svo heldur fram sem horfir.
Sá jökull, sem nú er
talinn í hvað mestri hættu
af þessari aðsteðjandi ógn,
er hinn tignarlegi Snæfellsjökull.
Jökullinn sem vökulum augum
við ysta haf, bæði heilsar
landanum og kveður
dægrin löng. Um hann
kveður Steingrímur
Thorsteinsson svo:
Ljóst var út að líta,
Ljómaði fagurt oft
Snæfell hrími hvíta
Við heiðblátt sumarloft.
Skein þar mjöll á hnjúkum hæst;
Allt er hreint, hugði' ég þá,
Sem himninum er næst.
*