Minningar eru ekta:
frásögn af lífi sem er lifað.
En það er verið
að deyða börn og ræna
þau lífi og framtíð
og þar með minningum,
vonum og draumum.


Í draumfræðum er lögð
áhersla á að vinna með
 minningar úr vöku og draumi.
Öðlast með því móti aukna
sýn á flæði vitundarinnar,
þekkingu á sálarlífi og tilveru,
tengjast dýpri tilfinningum.


Sú iðja að leita eftir
merkingarbærri reynslu,
eins og að sækja í sjóð
minninga, er öllum eðlislæg.
Hún nær að viðhalda
mannlegum gildum,
reisn og virðingu fyrir lífi
sem er lifað og dáið.


En mottó dagsins er
því miður ekki mennska
heldur ríkir gullæði
með vopn og peninga.
  Æði sem engu eirir
  og veltir um 70 billjón
dollurum árlega, þar af
yfir helmingi frá BNA.
Þessi ómennska á sér sem
sagt stað í bakgarðinum.



Gildin sem ráða í
þeim hildarleik
eru harðneskja hjartans
- hardening of heart -;
hin mjúku skotmörk
 dauðasveita skipta engu.
Það er verið að deyða
sakleysið og merkingarbært
líf og þar með minningar,
vonir og drauma:


Not very sporting to fire
  on an unarmed opponent...

segir Nexus eftirgerðin
hálf mennska, Roy Batty,
við góða löggugæjan,
- I thought you were
supposed to be good -,
Deckard í kvikmynd
Ridley Scott, Blade
Runner, frá árinu 1982.
(Hver er Deckard annars?).



En fyrir eftirgerðirnar
(replicants), felur það
að þróast til meiri
mennsku, í sér
hæfnina til að bæði
skapa og eiga minningar
og finna til með öðrum,
hafa tilfinningar.
Það vilja skaparar þeirra
hins vegar ekki láta gerast
og leitast við að útrýma þeim.



Og um leið og Roy
miskunnar sig yfir
andstæðing sinn
og bjargar honum,
gefur hann sjálfur
upp öndina og mælir
af munni fram:



All those memories
will be lost in time
like tears in the rain.
Time to die.



*