Jafndægur á hausti
gengin í garð
með mikilli dýrð
og fögru sólsetri
í gærkvöldi
um land allt.
Til mikils að vinna
að leggja rækt við
land og fósturjörð.
Byggja landið jafnt
í blíðu sem stríðu.
En gerningar/gjörningar,
(af hvaða völdum
sem er),
eru sýnu verstir í
þessu samhengi.

Þjóðtungan býr
yfir mögnuðum
og myndrænum
orðtökum og
orðatiltækjum
sem rætur eiga
í draumreynslu
þjóðar í þessu
landi við ysta haf.

Orðtök og orðatiltæki
eins og:


Að láta draum sinn rætast.

Að dreyma fyrir daglátum.

Að vera berdreyminn.

Að segja draum sinn.

Að lesa í drauma.

Að vakna við vondan draum.

Betra þykir mér dreymt
en ódreymt.

Ekki læt ek drauma
ráða förum.

Ekki er mark að draumum.

Illa hafa mér gefist
draumar í dag.

Undarlega hafa mér
draumar gengið.



Hið síðastnefnda 
er haft eftir Ásdísi
á Bjargi í Miðfirði,
móður Grettis sterka
Ásmundssonar.
En í Grettis sögu
eru m.a. frásagnir af
erfiðum draumförum,
myrkfælni frægasta
útlaga Íslands
- lengst í útlegð allra
eða í um 19 ár -
ofskynjunum hans
og áfallastreitu eins og
seinni tíma fræðimenn
 vilja nefna það.

Þegar Ásdís kveður
yngsta soninn Illuga
og Gretti áður en
þeir halda til útlegðar
í Drangey á Skagafirði,
farast henni svo orð:


En undarlega
hafa mér
draumar gengið.
Gæt ykkar vel
í gerningum.
Fátt er rammara
en forneskjan.


Eins og sagan sýnir,
reyndist hin draumspaka
Ásdís mjög sannspá um
örlög sona sinn sem vegnir
voru í Drangey fyrir
tilstilli galdra og gjörninga.
Grettir hafði þá nær fullnustað
útlegðardóm sinn.


(Úr Grettis sögu,
 höf. ók. 14. öld).


*