Nútíminn með hraða sinn
og óhóf neysluhyggjunnar
verður gjarnan til þess
að fólki finnst það
missa tengslin
við sinn innri mann;
það upplifir firringu.

Sjálfsrækt og terapía
sem felur í sér
minningavinnu
með drauma
getur reynst hjálpleg
til að endurnýja
tengslin inn á við
þannig að fólki komist
aftur í snertingu við
rætur sína,
sitt innra rann.

Í slíkri minningavinnu
með drauma
er byggt á eins konar
draumleiðslutækni
þar sem viðkomandi
vinnur t.a.m.
í tímalínu með
ákveðin tímabil
eða þemu og atvik
úr lífshlaupi sínu.

þegar lagst er til svefns,
íhugar dreymandinn
að leita í
sjóð minninganna,
dreyma ákveðna reynslu
í þeim tilgangi
að tengjast
sjálfum sér betur.

Í leiðinni auka
jafnvægi sálarlífsins
og opna á nýja
hugsun og þróun.

Í bók Isabel Allende
Dóttir gæfunnar
frá árinu 2000,
er minningavinnu
söguhetjunnar með
bernsku sína
fyrir tilstuðlan
draumreynslu
og ákveðinnar
lærðrar draumtækni,
lýst eftirminnilega:


Í vöku var ekki auðvelt
að henda reiður á neinu
í þessari gríðarlegu óreiðu
en henni tókst
það ævinlega í svefni,
eins og Mamma Fresía
hafði kennt henni
á mildum
nóttum bernskunnar
þegar útlínur
raunveruleikans
voru aðeins
fíngerðar strokur
í daufum lit.

Hún hélt
á vit draumanna
um fjölfarinn veg
og sneri aftur
af mikilli gætni
svo að viðkvæmar
sýnirnar hyrfu ekki
þegar þær bar við
óvægið ljós
meðvitundarinnar.

Hún treysti á þessar ferðir
líkt og aðrir treysta á tölur...

'