Túlípanar hér á Fróni
í miðjum vetrarhörkum
eru okkur hugstæðir
á vefsetri Skuggsjár
nú um stundir
þegar Niðurlönd
og draumarnir
eru í sigtinu.

Túlípanar
sem gefa
hvaða harðneskju
sem er langt nef
í sínu einfalda
harmóní,
berandi ljós
og lit inn
í heimana;
sefun.

Eða eins og
segir í ljóði
Sigurbjargar
Þrastardóttur
Og tárin þín
í bók hennar
Túlípanafallhlífar
frá árinu 2003:


... og tárin þín
svífa í túlípanafallhlífum
á sængina mína
svo ég sofni.

.